ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΟΗΜΕΝΩΝ ΚΑΡΔΙΩΝ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία

του πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου,

από την ιστοσελίδα floga.gr, επάνω στο χωρίο του κατά Λουκάν Ευαγγελίου, κεφάλαιο 16ο, στίχοι 19 έως 31, στα πλαίσια της ερμηνείας που έγινε στο κήρυγμα της Κυριακής 2-11-2014.

Αν δεν γνώριζα πως το κείμενο, που ακούσαμε πριν από λίγο, ανήκε στον Ευαγγελιστή Λουκά και το άκουγα έτσι, θα έλεγα που κάποιος αντιγράφει ή κλέβει τώρα το κομμουνιστικό μανιφέστο της επαναστάσεως των λαών κατά του χυδαίου καπιταλισμού. Αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι τα πράγματα έτσι και σίγουρα ο Λουκάς δεν αντέγραψε τον Μαρξ, πιθανώς ο Μαρξ τον Λουκά, δεν το ξέρω αυτό. Μοιάζει το κείμενο, γιατί έχει ομοιότητες. Κάποιοι πλούσιοι, κάποιοι φτωχοί. Εδώ είναι δύο προσωπικότητες, πλούσιος και φτωχός. Και γίνεται μια ανατροπή. Κάποιοι περνούσαν καλά, μετά δεν περνούν καλά. Κάποιοι που δεν περνούσαν καλά, περνούν καλά. Αυτή είναι η κοσμική προοπτική αυτού του μανιφέστου. Που καλό στις προοπτικές του, αλλά αδύνατο στη δυνατότητα να γίνει θεραπεία. Γιατί εδώ μιλάμε στο μανιφέστο για ένα σύστημα. Αλλά το κείμενο το ευαγγελικό αρχίζει διαφοροποίηση, μιλάει για τα πρόσωπα. Δεν μιλάει για τον πλούτο, για τη φτώχεια, μιλάει για τον φτωχό και τον πλούσιο. Άρα η θεραπευτική κρίνεται στα πρόσωπα και όχι στα συστήματα. Πολύ καλή προοπτική να αλλάξει το σύστημα, αλλά χωρίς τα πρόσωπα δεν αλλάζει τίποτα. Και θα δούμε ακριβώς αυτά που σας λέω τώρα, θα τα επιβεβαιώσουμε απ᾿ το κείμενο μέσα, όπου αναλύεται με ένα μοναδικό τρόπο η προσωπικότητα του πλουσίου και του φτωχού. Και είναι βαθιές οι τομές που γίνονται, πολύ βαθιές θεολογικές, βαθιές θα τολμώ να πω δηλαδή ψυχολογικές τομές που αναφέρονται στην προσωπικότητα του ανθρώπου.

Να δούμε πρώτα-πρώτα τον φτωχό. Τα στοιχεία του φτωχού. Πρώτα-πρώτα ο φτωχός έχει όνομα. Ο άλλος δεν έχει όνομα, ο πλούσιος. Έχω όνομα σημαίνει έχω προσωπικότητα. Γι᾿ αυτό βλέπετε, στη βάπτισή μας παίρνουμε το όνομά μας και αποκτούμε προσωπικότητα. Και μάλιστα προσωπικότητα μπροστά στον Θεό, πρό-σω-πο. Θα δούμε τον Θεό πρόσωπο προς πρόσωπο. Άρα το πρώτο στοιχείο αυτού του ανθρώπου, που είναι φτωχός κατά τα κοσμικά μεγέθη και τα οικονομικά μεγέθη, είναι η προσωπικότητα.

Το δεύτερο στοιχείο: Δεν φαίνεται καθόλου να διαμαρτύρεται, δηλαδή δεν πάει μια πορεία με το ΠΑΜΕ και το ΣΥΡΙΖΑ, για να βρει το δίκαιό του. Δεν φαίνεται να διαμαρτύρεται, θα πεις είναι κουτός, αλλά έχει και άλλα στοιχεία. Προσέξτε το στοιχείο που φαίνεται λίγο γελοίο και λίγο τραγικό και πιο τραγικό απ᾿ ό,τι φαίνεται. Το ότι έρχονται τα σκυλιά και τρώγουν από τις σάρκες του, τις γλείφουν, λέει. Λένε οι Πατέρες είναι εις τύπον Χριστού. Πέθανε και τρώμε τον Χριστό. Και μην ξεχνάτε που ο Χριστός ο Ίδιος χαρακτήρισε τους ανθρώπους που είναι μακριά από τον Θεό «κυνάρια».

Τελικά, όταν πεθαίνει αυτός ο φτωχός άνθρωπος, τον υποδέχονται άγγελοι. Αυτά τα στοιχεία δηλώνουν τη βαθιά προσωπικότητα αυτού του ανθρώπου, που αυτός μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Πρώτα-πρώτα γιατί είναι μια προσωπικότητα πολύ βαθιά. Δεν είναι πια το σύστημα. Είναι η προσωπικότητα.

Και πάμε στην ιστορία του πλουσίου. Τα στοιχεία του πλουσίου είναι τα εξής, το ότι τρώει καλά και ντύνεται καλά, άλλα στοιχεία δεν ξέρουμε, ούτε το όνομά του ξέρουμε. Ξέρουμε τα στοιχεία τα κοσμικά, που αφορούν τη σάρκα του. Και έρχονται οι Πατέρες να κάνουν μια πολύ βαθιά ανάλυση. Ο άνθρωπος έχει σώμα και ψυχή. Και τα δύο τα καλλιεργούμε, κατά τα μέτρα της ευδοκίας του Θεού. Εδώ, στην περίπτωση του πλουσίου καλλιεργείται μόνο το σώμα. Βλέπετε τροφή και ρούχα, τα εξωτερικά στοιχεία. Καμιά αναφορά για την ψυχή. Προσέξτε, έχουμε δύο πόδια, αν το ένα καλλιεργήσουμε μόνο και το άλλο το αφήσουμε ατροφικό, δεν θα μπορούμε να περπατήσουμε, θα γίνουμε ανάπηροι. Αυτό παθαίνει αυτός ο άνθρωπος, καλλιεργεί μόνο ένα στοιχείο και μάλιστα δαιμονικά το καλλιεργεί, αφού δεν καλλιεργεί και το άλλο μαζί και γίνεται πάνω του μια αναπηρία.

Προσέξτε τώρα το καίριο στοιχείο. Πεθαίνουν και οι δύο· ο ένας πάει κοντά στους κόλπους του Αβραάμ, μαζί με τους αγγέλους. Ο άλλος πεθαίνει αλλά με τον θάνατο τι γίνεται; Που στήριξε τη ζωή του; Στο σώμα. Το σώμα έλιωσε όμως. Έμεινε τίποτα από την ψυχή; Ό,τι στοιχείο πια του έμεινε, που ήταν η ψυχή του δεν έχει καμιά καλλιέργεια. Γι᾿ αυτό και το κείμενο, που είναι συγκλονιστικό το κείμενο, βάζει αυτόν δήθεν να ομιλεί, βλέπετε να μιλήσει δεν μπορεί πια, δεν έχει σώμα να μιλήσει. Τον βάζει να ρωτάει, να του βάλουν λίγο νερό στο στόμα. Δεν έχει στόμα να πάρει νερό να δροσιστεί. Δεν μπορεί να το κάνει, δεν έχει σώμα. Είναι συμβολικές κινήσεις. Βάζει στην κουβέντα, να υπάρχει μεγάλη απόσταση. Μα οι αποστάσεις υπάρχουν όταν υπάρχουν οι γεωμετρικές περιγραφές, ε; Δεν υπάρχει απόσταση. Η απόσταση απ᾿ τον Θεό είναι πιο λιγότερο από το μισό [του] μισού του χιλιοστού. Όσο απέχει ο νους απ᾿ την καρδιά μας. Δεν υπάρχει απόσταση. Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά δηλαδή, και μετά βάζει το στοιχείο, το ότι ενδιαφέρεται για τους άλλους, για τα αδέρφια του, όχι για τον ίδιο βέβαια. Δεν μπορεί να ενδιαφερθεί για τον ίδιο. Μιλάει για μετάνοια, όχι για τον ίδιο. Λέει για να ενημερώσει τα αδέλφια του. Για να έχεις μετάνοια πρέπει να έχεις νου. Όλα τα στοιχεία τα σωματικά λείπουν ήδη. Όλα τα οποία λέει, αν ήταν τα πράγματα αλλιώτικα θα μπορούσε να γίνει, δεν μπορεί να γίνει, γιατί ο ίδιος τα κατέστρεψε. Άρα η ιστορία αυτού του πλουσίου, δεν είναι η ιστορία πια μιας κοινωνικής αδικίας που δεν την θέλουμε καθόλου. Αλλά η ιστορία αδικίας αποκαθίσταται αν κάποια πρόσωπα θ᾿ αλλάξουν. Όπου λειτουργεί πια το σώμα τους και η ψυχή τους, η οποία αυτό μένει στο τέλος. Μπορεί να καλλιεργήσει όλα τα χαρίσματα.

Είναι πραγματικά το κείμενο συγκλονιστικό και φυσικά ξεπερνάει τη διακήρυξη ενός κομμουνιστικού μανιφέστου. Να το προσέξουμε βέβαια γιατί είναι τραγικά τα συστήματα του κόσμου και τα συστήματα δεν γιατρεύονται δια τραγικών καταστάσεων. Αλλά μπορώ να πω που γιατρεύονται δια συγκλονιστικών επαναστάσεων, που γίνονται μέσα στην καρδιά μας και στην ψυχή μας. Η βαθιά καλλιέργεια της ψυχής, η οποία θα φέρει αυτή την αλλαγή του συστήματος μετά και θα αλλάξουν τα πρόσωπα.

Προσέξτε λοιπόν, επειδή το κείμενο είναι συγκλονιστικό και αφορά εμάς και καλλιεργούμε βαθιά την ψυχή μας, θεραπεύοντας και το σώμα μας κατά τα μέτρα της ευδοκίας του Θεού, εμείς οι χριστιανοί αυτά να τα προσέξουμε. Φυσικά δεν προσκολλόμαστε στα άρματα συστημάτων, και δεν ελπίζουμε τίποτα απ᾿ αυτούς. Είναι τελείως ψεύτικα και δεν έχουν κάτι να πουν ουσιαστικό, παρά μιλούν για σαρκικά μεγέθη. Εμείς δεν ζητάμε τέτοια αλλαγή, μακάρι να γινόταν να ήταν όλοι άγιοι, ν᾿ αλλάξουν τα συστήματα. Κάνουμε μια αλλαγή βαθιά στην καρδιά μας. Και αυτή είναι η επανάσταση που γίνεται. Άρα έχουμε και εμείς το δικό μας μανιφέστο. Η βαθιά αλλαγή των ανθρώπων μέσα τους. Όπου μετά θα ᾿ρθει και η αλλαγή του συστήματος. Δεν θα μπορεί πάλι να υπάρχει πλούσιος που να εκμεταλλεύεται τους άλλους.

Κείμενο συγκλονιστικό, κείμενο αληθινό, κείμενο θα ᾿λεγα, μοναδικό και στην ερμηνευτική του προσέγγιση κατά τους Πατέρες. Όπου πια όλοι οι κοινωνιστές γελοιοποιούνται. Και έρχεται μπροστά το Ευαγγέλιο, ο Χριστός, η Εκκλησία, προτείνει αυτές τις βαθιές αλλαγές χωρίς τραγικές, αιματηρές επαναστάσεις, αλλά επαναστάσεις ουσιαστικές μέσα στην καρδιά μας!

(Πηγή: http://www.floga.gr/50/01/01/2014-5/03_201411020101.asp)